Με διαφορετικές φωνές και υλικά οι καλλιτέχνες επιχειρούν να επικοινωνήσουν.

Η πόλη είναι αφορμή για κοινή έκφραση και προβληματισμό σε ζητήματα που αφορούν και επηρεάζουν όλους μας. Διαφορετικές ματιές σ’ αυτό που υπάρχει δίπλα μας, το οποίο άλλοτε βλέπουμε και άλλοτε το προσπερνούμε.
Σ’ αυτό που κάποτε μας πληγώνει και κάποτε μας λυτρώνει. Σ’ αυτό που τη μια στιγμή αγαπάμε και την άλλη μισούμε. Στην πραγματικότητά μας.
Γωνιές, στενά και μεγάλοι δρόμοι, κτίρια παλιά και σύγχρονα, αυτοκίνητα, άγχος, κίνηση και ακινησία, βιασύνη, μετανάστες και άστεγοι, νεολαία και αφύπνιση, ανωνυμία, μοναχικότητα και ανάγκη επικοινωνίας, υπερκαταναλωτισμός και ανέχεια, ερωτισμός και αναζήτηση, μια ασύλληπτη πολυμορφία, γεμάτη αντιθέσεις.

Οι έννοιες του χρόνου και της μνήμης, που μοιάζουν να αιωρούνται πάνω από το βιομηχανικό τοπίο της Ελευσίνας, μας κέντρισαν το ενδιαφέρον, πυροδότησαν τη φαντασία και έδωσαν το έναυσμα να τις προσεγγίσουμε δημιουργικά.